آدما از آدما زود سیر می شن آدما از عشق هم دلگیر می شن
آدما رو عشقشون پا میزارن آدما آدمو تنها می زارن
منو دیگه نمی خوایی خوب میدونم تو کتاب دلت اینو می خونم
یادته اون عشق رسوا یادته اون همه دیوونه گی ها یادته
تو می گفتی که گناه مقدسه اول و آخر هر عشق حوسه
آدما آخ آدمای روزگار چی میمونه از شماها یادگار
همه ی حرفای تو یک بهونست اون جهنمی که میگن این خونست
تقدیم به دوستان قدیم ؛ آشناهای حال و غریبه های فردا